Punktem wyjścia jest wywiedzione z awangardowych projektów rozpoznanie o potrzebie estetycznych aktywacji (w) urbanistycznej scenerii – zgodnie z hasłami głoszonymi m.in. przez polskich futurystów w typowej dla nich formie wypowiedzi, czyli w manifestach: Artyści na ulicę!; Wzywamy wszystkich poetów, malarzy, rzeźbiarzy, architektów, muzyków, aktorów, aby wyszli na ulicę; Obrazy jako ściany poszczególnych gmachów. Domy wielościenne, kuliste i stożkowate. Orkiestra gra marsza. Ludzie chcą chodzić do taktu; Potop cudowności i niespodzianek. Nonsensy tańczące po ulicach. Sztuka – tłumem. Każdy może być artystą; Teatry, cyrki, przedstawienia na ulicach, grane przez samą publiczność…

Prowadzącą wykład będzie interesować nie tylko to, w jaki sposób obecna jest w mieście pamięć o awangardowych postulatach, ale też i to, jakie są ich współczesne konsekwencje. Osobno zajmie się także miejską recepcją awangardowości, tzn. spróbuje odpowiedzieć na pytanie, jak upamiętnia się w przestrzeni miejskiej dorobek twórców awangardowych i czy jest to zgodne z ich założeniami.

Prowadzenie: dr Magdalena Lachman (Uniwersytet Łódzki)

sala kinowa Muzeum Narodowego w Warszawie | Warszawa, Aleje Jerozolimskie 3, g. 17:00