W szczególnie ciężkich latach komunistycznego reżimu (1949–1956), wbrew partyjnym dyrektywom, debiutujący na Górnym Śląsku artyści rozwijali wolną twórczość. Sprzeciwiając się modelowi sztuki narzuconemu przez władze i propagandowemu wizerunkowi regionu, pogłębiali wiedzę na temat nowoczesnych idei definiujących myślenie o świecie.

W Polsce po II wojnie światowej władze chciały nadać artystom funkcję usługową wobec totalitarnego ustroju społecznego. Kreowano historię Górnego Śląska i jego proletariacki wizerunek. Jednak wbrew zamiarom polityków powojenne lata uczyniły z regionu nie tylko dom i nową ojczyznę dla ludzi z odległych krańców Polski, ale także ośrodek niezależnego myślenia i eksperymentów artystycznych.

W trakcie oprowadzania kuratorskiego zwiedzający zostaną wprowadzeni w tendencje twórcze z jednej strony inspirowane odczytaniem pism Władysława Strzemińskiego, a z drugiej dynamiką życia artystycznego w powojennej Polsce. Ścierające się tendencje – proawangardowa w środowisku twórczym i antynowoczesna w strukturach partii – przecięły się w przestrzeni publicznej, zmuszając artystów do wyborów zarówno ideowych, jak i twórczych.

Wstęp w cenie biletu na wystawę.

Muzeum Śląskie | Katowice, al. W. Korfantego 3, g. 17:00